Bullyng-a

Berri honek bulying-ari buruz hitz egiten du. Esan daiteke bullying-a orain dela urte gutxi ezagutu egin dela.  Eskolan sortzen den arazo hau hasieran ezkutaturik zegoen, baina orain dela bi urte gutxi gora behera ume batek bere buruarekin beste egin zuen eta arazoa konpontzeko neurriak hartzen hasi ziren eskola guztietan.

Bullying-a gehienbat lehen hezkuntzan eta ESOan gauzatzen da; urte hauetan umeak oraindik ez dira kontzienteak egiten dituzten gauzaz. Berriak esaten duen moduan, arazo honen sortzaileak, normalean mutilak izaten dira, eta hauek berak dira jazarpen hauek sufritzen dituztenak; neskak aldiz baztertuak izaten dira.

Ume gehienek arazoa sufritzen dutenean ez diote ez beren aitei ez irakasleei kontatzen, beraz,isilean sufritzen dute. “Motes, collejas, patadas, 


burlas, zarandeos amenazas, odio, aislamiento” eta horrelakoak dira umeek jasan behar dituzten eguneroko jarrerak. Pasa den urtean, klaseko neska baten anaia jazarpen hau jasaten zuen; hasiera batean ingurukoak ez ziren arazoaz ohartzen, baina egoera bere mugara helduz gero umeak hitz egin zuen. Arazoa konpondu zedin eta umeak uler zezaten ezin zela klaseko kideak modu horretan tratatu, klaseko hainbat pertsonek ESOko klaseetatik igaro egin ziren eta hitzaldiak eman zituzten. Bullying-a egiten zuten ikasle horien gurasoek, arazoa konpondu ezean, euren semeak aingerutxoak balira bezala tratatzen zituzten. Irakasleek ume horiekin hitz egitea erabaki zuten, baina azken finean, jarrera hori alde batera utzi zuten mehatxatuak izan zirelako (ikastetxetik botako zituzten euren jarrera aldatzen ez bazen.. ).

Gehienok irakasle on baten jarrera zein izan behar den aztertzen dugunean, ezaugarririk aipagarriena zera da: ikasleak ez direla klasetik, eskolatik bota behar, horrela ez baita arazoa konpontzen; baina askotan, neurri gogorrak hartu egin behar dira, azkenean errua ez duten pertsonek galtzen ateratzen direlako.

Gurasoek euren seme alabak kontrolatu egin beharko zituzketen, haiek azken finean baitira beren umeen hezkuntzaren erantzuleak. Gaur egun pentsatzen da irakasleek direla umeak orientatu egin behar dituztenak bizitzan zehar, baina ez dakitena da eurek direla euren umeen tutoreak, eta mugak jarri egin behar dizkietela. 

Oso zaila da arazo honi aurre egitea, azken finean ume batek deskontrolatuta egonez gero nahi duena egin dezake; eskolatik botatzea soluziorik onena ez izan arren ( honek ekarri egingo baitu umearen jarrera ez konpontzea, eskola frakasoa, mugarik gabe bizitzea… ), ezin daiteke gehiagorik egin. Gurasoek arduratu egin behar dira euren umeen heziketaz, eta hori gertatu ezean, baztertu eta gehiegi babestu egiten dituzte, arazoari aurre egin gabe.

 Irakaslea izango banintz eta egoera honetan aurkituko banintz, lehenik eta behin umearen gurasoekin hitz egingo nuke, behin eta berriz arrazoiz pentsatzen hasten diren arte. Beste alde batetik bullying-a egiten duten umeei jarrera horrek suposatzen dituen arazoak aurkeztuko nizkieke ( benetako arazoa ez baita ikusten desgraziarik gertatzen ez denera arte ), uler dezaten guztiok berdinak garela eta diskriminazioa ez duela inora eramaten. Era berean, bullying sufritzen duen umearen gainean egongo nintzateke, arazoak izan ez ditzan eta ziur sentitu egin dadin.

 Egoera honi aurre egin behar diogu, modu batean ala bestean; ezin dezakegu utzi intentzio onak dituzten umeen bizitza, etorkizuna… tontolapiko batzuen ondorioz pikutara joatea. Egia da ikastetxe batzuetan horrelako arazoak alde batera usten dituztela, “ es mucho mejor no ver lo que uno no quiere “; beraz, zuzendariak honi aurre egiteko didaktika eta ariketa batzuk aurrera eraman beharko lituzkete jarrera hauek sortu ez daitezen.